Tematyka pracy nad sobą, samoakceptacji, miłości własnej to ważne tematy, które coraz częściej są poruszane. Dzięki temu wiele kobiet może bardziej poznać siebie, popracować nad emocjami, słabymi i mocnymi stronami czy wypracować zmianę postrzeganiem siebie. Na temat samoakceptacji i kochania siebie miałyśmy okazję porozmawiać z Panią Eugenią Herzyk, autorką książki „Trzy sposoby kochania siebie”.
Pani Eugenio, co dla Pani jest najważniejsze, jeśli chodzi o rozwój i poznawanie siebie?
Dla mnie najważniejsze jest budowanie własnej tożsamości, własnego światopoglądu, własnej prawdy. W ramach tego budowania priorytetowe staje się określenie, czy podążamy za czarno-białą, wartościującą wizją świata, charakterystyczną dla patriarchatu, czy też wybieramy paradygmat humanistyczny, odstępujący od osądów. Przymiotniki „mocny” i „słaby” zazwyczaj używane są nie w kontekście opisowym, a osądzającym, wartościującym. „Mocne strony” kojarzą się z zaletami, a „słabe strony” z wadami. Jeśli tak podchodzimy do swojego rozwoju, że w ramach poznawania siebie dzielimy odkrywane cechy na zalety i wady, to wyznajemy patriarchalny, wartościujący paradygmat.
Konsekwencją przyjęcia tego paradygmatu jest wizja rozwoju osobistego, w którym albo, jak się to popularnie mówi „akceptujemy swoje słabe strony”, co jest odzwierciedleniem narcystycznej miłości własnej, albo podejmujemy nieustanne wysiłki, by się naprawić, stać lepszą wersją siebie. To z kolei jest oznaką zależnej miłości własnej. Kobieta, która kocha siebie w sposób dojrzały, nie używa określeń „mocne strony” i „słabe strony”, „zalety” i „wady”.
Jest Pani autorką książki „Trzy sposoby kochania siebie“ , która 10 stycznia 2023 r. miała premierę – do kogo skierowana jest ta pozycja?
Do wszystkich kobiet, które chcą się rozwijać zgodnie z humanistycznymi założeniami. Czyli szukać dróg do samourzeczywistnienia, do życia własnym życiem.
Skąd pomysł na tematykę książki?
Pracując jako psychoterapeutka spotykam się z jednej strony z klientkami, które chcą podwyższyć swoje poczucie wartości, zyskać większą pewność siebie, stać bardziej asertywnymi, a z drugiej – zbudować trwały związek, czy doświadczyć bliskości. Przyczyną wszystkich tych problemów jest zamęt, jaki panuje wokół tematu miłości własnej. Poprzez napisanie tej książki chciałam kobietom pomóc z tego zamętu się wydostać.
Na rynku w ostatnim czasie pojawiło się wiele książek na temat samoakceptacji i miłości własnej. Czym książka „Trzy sposoby kochania siebie“ wyróżnia się na tle innych?
Jeśli dzięki tym książkom kobiety znalazłyby drogę do pokochania siebie i temat przestałby być aktualny, nie pokusiłabym się o napisanie tej książki. Moim zdaniem tak nie jest, kobiety wciąż mają problem z miłością własną, a podstawową przyczyną jest to, że nie mają świadomości, że kochać siebie można na trzy różne sposoby i każdy przynosi inne konsekwencje. W książce opisuję zarówno te sposoby, jak i konsekwencje, zachęcam do wyboru i daję narzędzia do rozwijania każdego rodzaju miłości własnej. Na marginesie – słowo „samoakceptacja” ma trzy znaczenia. Ciekawi mnie, w jakim znaczeniu Pani go używa…
Dla mnie, samoakceptacja to świadomość siebie, swoich słabych i mocnych stron i zaakceptowanie ich u siebie. To także ciągła praca nad sobą i poznawaniem siebie – myślę, że to temat rzeka i cieszę się, że powstają na ten temat książki i materiały, które są dla innych kobiet wspierające. A jeśli miałaby Pani udzielić 3 wskazówek dla kobiet, które chciałby bardziej siebie poznać i zacząć pielęgnować miłość siebie, jakie byłyby to rady?
Poznanie siebie to podstawa rozwoju osobistego, ale poprzez poznanie siebie nikt się jeszcze nie rozwinął. Rozwój osobisty to działanie, zmiana i cała sztuka w tym, żeby robić to świadomie. Określić, co z tego, co na swój temat odkryłam, mi służy, a co nie. Jeśli mi nie służy i chcę to zmienić, to czy mam do tego wystarczającą motywację i zasoby. Jeśli tak, potrzebna jest tylko wytrwałość w procesie zmiany. A w kontekście pielęgnowania miłości własnej – należy zacząć od wyboru rodzaju tej miłości. Są trzy – zależny, narcystyczny i dojrzały.
Czasem ciężko być przychylną dla samej siebie, mamy tendencję do słuchania wewnętrznego krytyka. Jakie nawyki pozwolą nam wyjść z pewnych ram i spojrzeć na siebie bardziej przychylnie?
Jeśli nie potrafimy sobie poradzić z głosem wewnętrznego krytyka, to kochamy siebie w sposób zależny. Przejście do drugiego, w aspekcie rozwojowym, sposobu kochania siebie, jakim jest narcystyczna miłość własna, jest równoznaczne z zepchnięciem dotychczasowych autorytetów z piedestału. To krok często rewolucyjny, ale bez niego nie jesteśmy w stanie się rozwinąć.
Właściwym okresem do takiego działania jest wiek nastoletni, ale jeśli w naszej rodzinie, czy szkole nie było warunków, abyśmy przeszły proces indywiduacji, zawsze możemy te rozwojowe zaległości nadrobić w dorosłym życiu. Podkreślam, że cały czas przedstawiam humanistyczne podejście. W patriarchalnym mamy być posłuszne rodzicom – zewnętrznym, czy wewnętrznym – do końca życia. Kochanie siebie w sposób dojr
W jaki sposób możemy pracować nad sobą na co dzień?
Jeśli jesteśmy w świadomie wybranym procesie zmiany, ćwiczyć samodyscyplinę, czyli szlifować umiejętność odraczania natychmiastowej gratyfikacji, oraz wytrwałość. Jeśli jesteśmy na etapie poznawania siebie – praktykować uważność. Mindfulness to bycie tu-i-teraz, sztuka nieoceniającej obserwacji oraz stały kontakt ze sobą i z otoczeniem, w tym z innymi ludźmi. Możemy więc zacząć od istotnego zredukowania czasu, przeznaczanego na używanie smartfona.
Czy planuje Pani realizację nowych projektów w najbliższym czasie?
Tak. Cały czas rozszerzam stosowanie w swojej praktyce psychoterapeutycznej narzędzia, jakim jest joga. Jeśli uznam, że mam się czym dzielić w tym temacie, napiszę kolejną książkę.
Gdzie można Panią znaleźć w sieci?
Strona internetowa i fanpage Kobiecych Serc – placówki świadczącej usługi psychoterapeutyczne.
www.kobieceserca.pl
https://www.facebook.com/KobieceSerca/
